วันจันทร์

I        เราต้องเรียนรู้จากแบบอย่าง ที่องค์พระผู้เป็นเจ้า ทรงดำเนินชีวิตที่ซ่อนเร้น ในการที่พระองค์เสด็จ ขึ้นสู่ภูเขาตามลำพังเพื่อจะอธิษฐาน - มธ.14:23; เทียบ ลก.6:12:

1    องค์พระผู้เป็นเจ้า ไม่ได้คงอยู่ในผลลัพธ์ของการอัศจรรย์ ร่วมกับฝูงชน (การอัศจรรย์ แห่งการเลี้ยงคนห้าพันคน ไม่รวมผู้หญิงและเด็ก) แต่พระองค์ ได้เสด็จจากพวกเขาไปตามลำพัง เพื่อจะทรงอยู่ร่วมกับพระบิดา บนภูเขาในการอธิษฐาน - มธ.14:14-23:

(1)       องค์พระผู้เป็นเจ้า ทรงเร่งเหล่าสาวกให้ไปจากพระองค์ เพื่อพระองค์จะทรงมีเวลาอธิษฐาน ตามลำพังต่อพระบิดาได้มากขึ้น - ข้อ 22-23.

(2)       พระองค์ทรงจำเป็นต้องอธิษฐาน ตามลำพังต่อพระบิดาของพระองค์ ผู้สถิตอยู่ในสวรรค์ทั้งหลาย เพื่อพระองค์จะทรงเป็นหนึ่ง กับพระบิดาและมีพระบิดา สถิตอยู่กับพระองค์ในทุกสิ่ง ที่พระองค์ทรงกระทำ บนแผ่นดินโลก เพื่อการก่อตั้ง อาณาจักรแห่งสวรรค์ทั้งหลาย;พระองค์ไม่ทรงกระทำเช่นนี้ในที่รกร้าง แต่ทรงกระทำเช่นนี้บนภูเขา โดยละไปจากคนทั้งปวง รวมถึงเหล่าสาวกของพระองค์ด้วย เพื่อพระองค์จะได้ติดต่อ กับพระบิดาตามลำพัง.

2    เราควรให้ความล้ำค่าต่อสามวลีนี้ - อยู่ร่วมกับพระบิดา, บนภูเขา, และ ในการอธิษฐาน:

(1)       การอธิษฐานร่วมกับผู้อื่น ก็เป็นสิ่งที่ดี แต่หลายครั้ง เราก็จำเป็นต้องอธิษฐานตามลำพัง;ขณะที่เราอธิษฐานร่วมกับผู้อื่น เราไม่อาจรับสุข องค์พระผู้เป็นเจ้าได้อย่างลึกซึ้ง เหมือนเวลาที่เราอธิษฐาน ต่อองค์พระผู้เป็นเจ้าตามลำพัง.

(2)       กระทั่งองค์พระเยซูเจ้า ยังทรงบอกเราว่า ขณะที่เราอธิษฐาน เราควรปิดประตู อยู่ตามลำพังและอธิษฐาน ต่อพระบิดาผู้ทรงเห็นในที่ลับลี้ (6:6); เมื่อนั้นเราจึงจะรับรู้ได้ว่า พระองค์ช่างทรงใกล้ชิด สนิทสนมกับเรายิ่งนัก และเราก็ช่างใกล้ชิด กับพระองค์ยิ่งนัก.

(3)       เราต้องเรียนรู้ที่จะละไปจากฝูงชน, ครอบครัวของเรา, เพื่อนของเรา, ตลอดจนวิสุทธิชนทั้งหลาย ที่อยู่ในคริสตจักร เพื่อจะมุ่งสู่ ระดับที่สูงขึ้นไปอยู่บน "ภูเขาสูง";เราต้องมุ่งสู่ที่สูงขึ้นไป ให้ห่างไกลจากเรื่องฝ่ายแผ่นดินโลก ซึ่งอยู่ในระดับที่ต่ำกว่า; เราต้องไปให้ถึงระดับที่สูงกว่า ซึ่งแยกจากฝูงชน เพื่อจะได้อยู่ร่วมกับพระบิดา ตามลำพังและลับลี้ เพื่อจะมีการสามัคคีธรรมที่ใกล้ชิด สนิทสนมกับพระองค์.

สัปดาห์ที่ 2 วันจันทร์

การบำรุงเลี้ยง

แห่งการฟื้นฟูยามเช้า

มธ.6:6 ฝ่ายท่านเมื่ออธิษฐาน จงเข้าในห้องชั้นใน และเมื่อปิดประตูแล้ว จงอธิษฐาน ขอจากพระบิดาของท่าน ผู้อยู่ในที่ลับลี้ และพระบิดาของท่าน ผู้ทรงเห็นในที่ลับลี้ จะทรงตอบแทนท่าน.

มธ.14:22-23  พระองค์ได้เร่งให้เหล่าสาวก ลงเรือข้ามฟากไปล่วงหน้าทันที ... และเมื่อให้ฝูงชน เหล่านั้นไปหมดแล้ว พระองค์จึงเสด็จขึ้นไปบนภูเขา ตามลำพังเพื่อจะอธิษฐาน.  เมื่อค่ำลง พระองค์ยังทรงอยู่ที่นั่นผู้เดียว.

หลังจากที่ทรงทำการอัศจรรย์ [ในการเลี้ยงคนห้าพันคน ไม่รวมผู้หญิงและเด็ก] องค์พระผู้เป็นเจ้า ก็เสด็จขึ้นสู่ภูเขาตามลำพัง เพื่อจะอธิษฐาน (มธ.14:23; เทียบ ลก.6:12).

องค์พระผู้เป็นเจ้า ไม่ได้คงอยู่ในผลลัพธ์ แห่งการอัศจรรย์ ร่วมกับฝูงชน แต่พระองค์ได้เสด็จจากพวกเขาไป เพื่อจะทรงอยู่ร่วมกับพระบิดา ตามลำพังบนภูเขา ในการอธิษฐาน.  ถ้าเราไปที่ไหน และประสบความสำเร็จอย่างสูง เราจะไปจากที่นั่นทันที หรือจะคงอยู่ที่นั่น เพื่อรับสุขความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่นี้? เราต้องมองเห็นและ ติดตามแบบอย่าง ขององค์พระเยซูเจ้า.  พระองค์ไม่ได้คงอยู่ในผลลัพธ์ ของการอัศจรรย์ที่ยิ่งใหญ่ ที่พระองค์ทรงกระทำ แต่ได้เสด็จขึ้นสู่ภูเขาตามลำพัง เพื่อจะอธิษฐาน.  คำว่า "ตามลำพัง" นี้มีความหมายมาก. กรณีนี้หมายความว่า พระองค์ไม่ทรงยอมให้พลไพร่ เหล่านี้รู้ว่าพระองค์ กำลังเสด็จไปอธิษฐาน.  มิฉะนั้น พวกเขาก็คงจะตามพระองค์ไป. พระองค์เสด็จจากพวกเขาไป เพื่อจะทรงอยู่ร่วมกับพระบิดา ตามลำพังในการอธิษฐาน. ข้าพเจ้าชอบสามวลีนี้: อยู่ร่วมกับพระบิดา, บนภูเขา, และ ในการอธิษฐาน.  เราควรเรียนรู้จากแบบอย่าง ขององค์พระผู้เป็นเจ้าในที่นี้ โดยการฝึกอยู่ร่วมกับพระองค์ บนภูเขาในการอธิษฐาน. การที่พระองค์เงยพระพักตร์ ดูฟ้าสวรรค์ [มธ.14:19] หมายความว่า พระองค์ไม่ทรงเชื่อพึ่ง ในพระองค์เอง. การที่พระองค์เสด็จขึ้นไป บนภูเขาหมายความว่า พระองค์ทรงต้องการ ที่จะอยู่ร่วมกับพระบิดา ในการอธิษฐาน. (CWWL, 1994-1997, vol. 3, "The God-man Living," pp. 564-565)

อ่านข่าวสาร

เมื่อยืนอยู่ในฐานะของมนุษย์ (มธ.4:4) กษัตริย์ฝ่ายสวรรค์ ผู้เป็นพระบุตรที่รักของพระบิดา (มธ.3:17) ย่อมจำเป็นต้องอธิษฐานตามลำพัง ต่อพระบิดาของพระองค์ ผู้สถิตอยู่ในสวรรค์ทั้งหลาย เพื่อพระองค์จะทรงเป็นหนึ่ง กับพระบิดาและ มีพระบิดาสถิตอยู่กับพระองค์ ในทุกสิ่งที่พระองค์ทรงกระทำ บนแผ่นดินโลก เพื่อการก่อตั้งอาณาจักร แห่งสวรรค์ทั้งหลาย.  พระองค์ไม่ทรงกระทำเช่นนี้ ในที่รกร้าง แต่ทรงกระทำเช่นนี้ บนภูเขาโดยละไปจากคนทั้งปวง รวมถึงเหล่าสาวกของพระองค์ด้วย เพื่อพระองค์จะได้ติดต่อ กับพระบิดาตามลำพัง. (มธ.14:23 คำอธิบาย 1)

พลไพร่แห่งอาณาจักร ต้องมีประสบการณ์ ต่อการอธิษฐาน ในห้องชั้นในของเขา เพื่อจะได้ติดต่อกับพระบิดา ฝ่ายสวรรค์ของเขาในที่ลับลี้, มีประสบการณ์ต่อการรับสุข พระบิดาอย่างลับลี้, และรับคำตอบที่ลับลี้ จากพระองค์. (มธ.6:6 คำอธิบาย 1)

การอธิษฐานร่วมกับผู้อื่น ก็เป็นสิ่งที่ดี แต่หลายครั้งเราก็จำเป็น ต้องอธิษฐานตามลำพัง.  ขณะที่เราอธิษฐานร่วมกับผู้อื่น เราไม่อาจรับสุข องค์พระผู้เป็นเจ้าได้อย่างลึกซึ้ง เหมือนเวลาที่เราอธิษฐาน ต่อองค์พระผู้เป็นเจ้าตามลำพัง. กระทั่งองค์พระเยซูเจ้า ยังทรงบอกเราว่า ขณะที่เราอธิษฐาน เราควรปิดประตูอยู่ตามลำพัง และอธิษฐานต่อพระบิดา ผู้ทรงเห็นในที่ลับลี้ (มธ.6:6) เมื่อนั้นเราจึงจะรับรู้ได้ว่า พระองค์ช่างทรงใกล้ชิดสนิทสนม กับเรายิ่งนักและ เราก็ช่างใกล้ชิด กับพระองค์ยิ่งนัก. เราต้องเรียนรู้ที่จะละไปจากฝูงชน, ครอบครัวของเรา, เพื่อนของเรา, ตลอดจนวิสุทธิชนทั้งหลาย ที่อยู่ในคริสตจักร เพื่อจะมุ่งสู่ระดับ ที่สูงขึ้นไปอยู่บน "ภูเขาสูง." เราต้องมุ่งสู่ที่สูงขึ้นไป ให้ห่างไกล จากเรื่องฝ่ายแผ่นดินโลก ซึ่งอยู่ในระดับที่ต่ำกว่า. เราต้องไปให้ถึงระดับที่สูงกว่า ซึ่งแยกจากฝูงชน เพื่อจะได้อยู่ร่วมกับพระบิดา ตามลำพังและลับลี้ เพื่อจะมีการสามัคคีธรรม ที่ใกล้ชิดสนิทสนมกับพระองค์. นี่คือนัยสำคัญ ของการอยู่บนภูเขา ในการอธิษฐาน.

การที่พระองค์เสด็จขึ้นสู่ภูเขาตามลำพัง เพื่อจะอธิษฐานนั้นบ่งชี้ว่า พระองค์ทรงทูลขอให้พระบิดา ทรงอวยพรแก่ทุกคน ที่มีส่วนในการรับสุข ผลลัพธ์แห่งการอัศจรรย์ เพื่อเขาเหล่านั้น จะไม่พอใจกับอาหารที่ต้องเน่าเสียไป แต่เขาควรเสาะหาอาหาร ที่ดำรงอยู่ถึงชีวิตนิรันดร์ และยอมรับว่าพระองค์ ไม่เพียงเป็นบุตรมนุษย์ แต่ยังเป็นพระบุตรของพระเจ้า ที่พระบิดาทรงใช้มา และประทับตราไว้ ทั้งยังเป็นผู้ที่สามารถ ประทานชีวิตนิรันดร์ ให้แก่พวกเขาได้ด้วย [โยฮันบทที่ 6].

การที่พระองค์เสด็จขึ้นสู่ภูเขา ตามลำพังเพื่อจะอธิษฐาน ยังบ่งชี้ว่า พระองค์ทรงต้องการ รับการชี้แนะจากพระบิดาว่า จะทรงดูแลผู้คนห้าพันคน ที่ได้รับการป้อนเลี้ยง ด้วยการอัศจรรย์ของพระองค์อย่างไร.(CWWL, 1994-1997, vol. 3, "The God-man Living,"pp. 565-566)

เลือกอ่านค้นคว้า: CWWL, 1994-1997, vol. 32, "The God-man Living,"msg. 14